Αν ρωτήσετε όλους τους ανθρώπους γύρω μου, θα έλεγαν ότι δεν είναι ένα που θα βρεθεί στη λέξη φύλο ιστορίες. Ωστόσο, όπως μπορείτε να καταλάβετε από τον τίτλο , βίασα τη σέξι γλυκιά μητέρα μου, υπάρχει μια μεγάλη εκδίκηση. Τώρα θέλω να καθίσετε και να ακούσετε τι έχω περάσει. Όλα είναι τόσο βαριά, που δεν μπορώ να πω σε κανέναν ότι ξέρω τι έχω περάσει. Τουλάχιστον, θέλω να μοιραστώ λίγη ηρεμία και χαλάρωση εδώ.
ιστορίες σεξ
Πραγματική εικόνα της μητριάς μου Perihan.
Πρέπει να είμαι στο δεύτερο έτος του δημοτικού σχολείου ή κάτι τέτοιο. Αν και πολλοί από τους φίλους μου δεν θυμούνται την ηλικία τους στο ελάχιστο, κοιμάμαι με κάθε λεπτομέρεια. Είχαμε μια ζωή χωρίς μάχη, χωρίς θόρυβο. Τουλάχιστον έτσι το θυμήθηκα. Η μητέρα και ο πατέρας μου Με αγαπούσαν. Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά δεν είχαμε ούτε αυτή την αγάπη. Όλα όσα ήθελα πήραν, δεν είχαμε οικονομικές δυσκολίες. Ήταν Πέμπτη. Μόλις μπήκαμε στο τελευταίο μάθημα. Στη μέση του μαθήματος, ο πατέρας μου ήρθε με τον διευθυντή. Ενώ είχα μια σύντομη συνομιλία με τον δάσκαλό μου, τα μάτια μου ήταν στον πατέρα μου. Ήταν συντετριμμένος, δεν μπορούσε να σηκώσει το κεφάλι του, μπορούσα να δω την ερυθρότητα στα μάτια του. Ήμουν μικρός, αλλά μπορούσα να πω ότι υπήρχε πρόβλημα. Θα ακούγεται αστείο, αλλά είχα μια αίσθηση ανησυχίας όλη την ημέρα. Ένιωσα ότι η αγαπημένη και χαμογελαστή μητέρα μου με είχε αφήσει και μετανάστευσε στον άλλο κόσμο…
Έκλαιγα για μήνες. Ήταν σαν να ήμουν εντελώς αποκομμένος από το χώρο και το χρόνο. Κηδεία, συγγενείς, σύζυγος, φίλος… όλοι εξέφρασαν τα συλλυπητήριά τους, αλλά δεν ήξερα καν τι σήμαινε. Η μητέρα μου είχε φύγει, ήταν νεκρή. Εκτός από αυτό, τίποτα άλλο δεν με ενδιέφερε. Απλά είχα μίσος. Είχα μια εξέγερση ενάντια στον Δημιουργό, που με έκανε να τα βιώσω, ενάντια στην ίδια τη ζωή. Από την πρώτη μέρα, μια γυναίκα άρχισε να μπαίνει και να βγαίνει από το σπίτι μας. Το όνομα αυτής της γυναίκας ήταν Perihan. Ήταν φίλη του πατέρα μου, συστήθηκε με αυτόν τον τρόπο. Ο Perihan άρχισε να έρχεται και να πηγαίνει όλο και περισσότερο κάθε μέρα. Μετά άρχισε να μένει στο σπίτι μας. Μετά από ένα χρόνο πέρασε, παντρεύτηκε και ανέλαβε έναν νέο τίτλο; Μητριά! Κανένα ψέμα, ήταν εξαιρετικά υπομονετικός μαζί μου. Άρχισα να υιοθετώ το καλό και το κακό, και σιγά-σιγά επέστρεψα στη ζωή. Αλλά ο θυμός και το μίσος μέσα μου δεν σταμάτησαν ποτέ. Αντίθετα, αυξήθηκε εκθετικά κάθε μέρα.
Ο χρόνος δεν άκουσε ούτε εμένα ούτε τον θυμό μου
Ο χρόνος τελείωνε και δεν μπορούσε να σταματήσει κανέναν. Δεν με άκουσε ούτε τον θυμό μου! Ο ήχος αυτού του ρολογιού τοίχου, τον οποίο κοίταξα χωρίς να βγάλω τα μάτια μου στην αρχή, ήταν χαραγμένος στο κεφάλι μου. Τικ τακ, τικ τακ, τικ τακ…
Η εκπαιδευτική μου ζωή ήταν ένα χρόνο πίσω. Ήμουν 17 χρονών, αλλά ήμουν ακόμα στο γυμνάσιο. Θα μπορούσα να καλέσω τον Perihan μια άμεση μητέρα, όχι μια γλυκιά μητέρα. Ο πατέρας μου ήταν 39 ετών και η γλυκιά μου μητέρα ήταν 36. Αν και ο πατέρας μου ζούσε λίγο περισσότερο κάθε μέρα, ο Perihan δεν ήταν έτσι. Φρόντιζε πολύ καλά τον εαυτό του. Θα ασκούσε και θα παρακολουθούσε τι έτρωγε. Πρέπει επίσης να έχει επωφεληθεί από το να μην είναι καθόλου έγκυος. Επειδή αυτά τα μεγάλα γλυκά κατάφεραν να φυσήξουν το μυαλό κάθε ανθρώπου. Δεν υπήρχε ούτε μια ρυτίδα στο πρόσωπό του. Ήταν όμορφη ακόμη και χωρίς μακιγιάζ, αλλά όταν έβαλε μακιγιάζ, ακόμη και η λέξη σέξι δεν ήταν αρκετή. Αλλά αυτές οι σκέψεις που είχα στο μυαλό μου δεν προήλθαν από οργή. Αν και όχι τόσο όσο η μητέρα μου, το ενδιαφέρον, η αγάπη και η συνεχής προσπάθειά της να με βοηθήσει τουλάχιστον της έδωσαν το δικαίωμα να είναι μια ωραία μητέρα.
Ήμουν απίστευτα επαναστατικός λόγω του αδυσώπητου θυμού μου. Στο σχολείο, φοβόμουν και δεν τολμούσα να κοιτάξω μακριά. Ήμουν ένας από τους κακούς που ξέρεις. Η μητέρα μου, που είναι πιο όμορφη από τον πατέρα μου, ερχόταν στο σχολείο και με επιπλήττει πολύ για τους αγώνες μου. Αλλά ο Perihan στάθηκε επίμονα πίσω μου. Αν το έκανε ο γιος μου, θα έλεγε ότι ξέρει κάτι. Το γυμνάσιο έπεισε και τον πατέρα μου και με έστειλε να κλωτσήσω την πυγμαχία. Παρόλο που είπα ότι δεν το ήθελα στην αρχή, ήταν καλό και για μένα. Τώρα, στο σχολείο μου, αγωνιζόμουν στο δαχτυλίδι, όχι στους δρόμους. Το βελτιωμένο σώμα μου και η πιο ήρεμη συμπεριφορά μου τραβούσαν την προσοχή των κοριτσιών.
Η πρώτη μου αγάπη, η Νίσα, νομίζω ότι ήταν το πιο όμορφο κορίτσι στην τάξη. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε. Ήμασταν το μεσημέρι. Σπάνια πήγαινα σπίτι. Υπήρχε ήδη απόσταση 15 λεπτών μεταξύ σπιτιού και σχολείου. Πήγαινε και έλα περπατώντας, αλλά ήταν βασανιστήρια. Έκανα τοστ από την καντίνα και πήγα στην τάξη μου με το ayran μου, στο πίσω μέρος του καθίσματος μου δίπλα στο παράθυρο. Δεν υπήρχε κανείς, οπότε δεν ήμουν κάποιος που μου άρεσε το πλήθος ούτως ή άλλως. Ήμουν λίγο πιο ώριμος από τους συνομηλίκους μου εξαιτίας αυτού που πέρασα. Όλοι ένιωθαν ηλίθιοι. Γι ‘ αυτό δεν μπορώ να πω ότι είχα πολλούς φίλους στο σχολείο. Δεν με πλησίασαν γιατί ήμουν επίσης καυγάς. Αλλά η Νίσα, το πιο όμορφο κορίτσι στην τάξη, δεν το σκέφτηκε…
Η Νίσα μπήκε μέσα από την πόρτα ενώ ψήνει το τοστ και πίνει μια γουλιά από το αϊράν μου. Ήταν μόνος. Με είχε δει, αλλά είχε πάρει τη θέση του στην πρώτη σειρά στην πόρτα χωρίς καν να πει γεια. Φορούσε μαύρο καλσόν και σχολική στολή. Στάθηκε με την πλάτη στον τοίχο, τα πόδια απλωμένα στον πάγκο του. Θα μπορούσα να δω τις κρυφές ματιές της καθώς συνέχισε να τρώει το τοστ μου. Ένα δύο τρία…
Συνέβη κάτι;
Σαν τι;
Δεν ξέρω, θα πείτε.
Γιατί;
Συνέχισε να ψάχνεις, λέω γι ‘ αυτό.
Νιώθεις άβολα;
Όχι, απλά αναρωτιόμουν γιατί.
Σηκώθηκε αργά και άρχισε να περπατάει προς το μέρος μου. Τα μισά από τα ψεύτικα ξανθά μαλλιά της ήταν μπροστά της και τα άλλα μισά από πίσω της στο επίπεδο του στήθους. Ήταν πιθανώς το κορίτσι με τα μεγαλύτερα στήθη στην τάξη. Τα μάτια της ήταν μαύρα, αλλά ήταν αρκετά δυναμική για να κάνει ένα ρίγος. Στην αρχή του γυμνασίου, ανακάλυψα την αρρενωπότητά μου και άρχισα να κοιτάζω κορίτσια με διαφορετικά μάτια. Θα μπορούσα να ικανοποιήσω τον εαυτό μου με αυνανισμό, αλλά δεν είχα κάνει ποτέ σεξ. Αν έλεγα ότι δεν αναρωτιέμαι πώς αισθάνεται, φυσικά, θα ήταν μια μεγάλη θεία. Βλέπετε, το επίπεδο τεστοστερόνης μου είχε αυξηθεί εκθετικά με κάθε βήμα που έκανε προς το μέρος μου.
Έβαλε τους γοφούς του στον πάγκο μπροστά μου. Το σκοτάδι κάτω από τη φούστα της με είχε ενεργοποιήσει ακόμη περισσότερο καθώς διέσχισε τα πόδια της. Θα μπορούσα να αισθανθώ την αναπνοή μου να πάρει ακανόνιστη. Τελικά, έσπασε τη σιωπή του και είπε:
Αναρωτιέμαι.…
Δεν καταλαβαίνω;
Ρώτησες γιατί κοιτάς, απλά αναρωτιόμουν για σένα.
Τι αναρωτήθηκες;
Γιατί το μισό σχολείο σε φοβάται, είσαι πολεμοχαρής, σοβαρά Πυγμαχία;
Δεν ξέρω τι να πω ή αν θέλω να πω…
Δεν υπάρχει τίποτα να ξέρεις, είναι η ζωή σου τελικά. Για παράδειγμα, είναι αλήθεια ότι κάνετε πυγμαχία;
Ναι, ξεκίνησα στις αρχές του έτους.
Παρακολουθήσαμε πολλούς αγώνες στο σχολείο, έχετε πάει ποτέ στο δαχτυλίδι;
Ναι.…
Πρέπει να βγάλω πένσα από το στόμα σου, Μουράτ, απλά πες μου!
Καθώς με πλησίαζε, όλα τα είδη γεμάτων ευχαρίστηση φύλο ιστορίες στο κεφάλι μου σιγά-σιγά ξεθωριάζουν. Το ένιωθα. Εγκατέλειψα τις σύντομες και εφηβικές μου απαντήσεις αφού σκέφτηκα πώς η όμορφη κοπέλα Νίσα, που με ενδιέφερε και της οποίας την περιέργεια προκάλεσα, δεν θα έχανε το ενδιαφέρον της.
Ήταν ιδέα της μητέρας μου, το kickboxing. Ναι, έχω πάει στο δαχτυλίδι πολλές φορές. Δεν είμαι πολεμοχαρής όπως παλιά. Ξεφορτώνομαι τον θυμό και το άγχος μου μόλις μπω σε αυτήν την αίθουσα. Φυσικά, είστε κυρίως περίεργοι για το πώς παλεύω και τη συναρπαστική πλευρά των πραγμάτων, σωστά;
Έτσι προφανώς είναι.
Τότε σήμερα, μετά την προθέρμανση, θα υπάρξει ένας μικρός ανταγωνισμός μεταξύ μας. Μπορείτε να έρθετε ως θεατής αν θέλετε.
Σοβαρά;
Έτσι, αν θέλετε, ναι, μπορείτε να έρθετε.
Ναι, Το θέλω τόσο πολύ, άσε με να έρθω.
Ήταν πολύ ενθουσιασμένος και ο ενθουσιασμός του με ενθουσίασε επίσης. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος άλλος εκτός από τη μητέρα μου θα με παρακολουθούσε στο δαχτυλίδι. Στην πραγματικότητα, δεν έβαλαν ανθρώπους της ηλικίας μου στο δαχτυλίδι έτσι. Ωστόσο, όταν ο δάσκαλος είδε την αποφασιστικότητά μου, άρχισε να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αν και το kick boxing δεν ήταν στα όνειρά μου για το μέλλον, ήταν η πιο όμορφη λεπτομέρεια της ζωής μου αυτές τις μέρες. Γι ‘ αυτό αγκάλιαζα σφιχτά, αγωνιζόμουν έντονα στο δαχτυλίδι με ηλικιωμένους.
Καταγράψαμε τα τηλέφωνά μας. Συνεχίσαμε τη συζήτηση και αρχίσαμε να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πιο στενά. Αλλά σιγά-σιγά, η τάξη άρχισε να γεμίζει και οι μαθητές έρχονταν. Η Νίσα πήρε επίσης τη θέση της. Θα έρθει σε μένα σε κάθε διάλειμμα και να βρει ένα θέμα για να συνομιλήσετε με κάποιο τρόπο. Μιλούσαμε πάντα για τα πάντα γενικά, όχι για τη ζωή μας. Φυσικά, δεν εμπιστευόμουν αρκετά για να πω τον πόνο μου.
Ήμουν στο σαλόνι περίπου στις τέσσερις. Στα μισά της προθέρμανσης μιας ώρας, είχα την καλύτερη γαμημένη ιστορία που έχω ξεχάσει ποτέ στη ζωή μου. Φυσικά, αφού η προθέρμανση δεν τελείωσε, τον πήγα στο μέρος όπου θα καθόταν το δαχτυλίδι και το κοινό. Δεν ήταν τόσο μεγάλο μέρος ούτως ή άλλως. Επτά άτομα, συμπεριλαμβανομένου και εμού, θα συμμετείχαν σε αυτό που αποκαλώ διαγωνισμό. Είμαι ο μικρότερος. Υπήρχε αυτός που δούλεψε σκληρά για τρία χρόνια και αυτός που ξεκίνησε μετά από μένα. Φυσικά, όποιος ήθελε να συμφωνήσει. Ήμουν ένας από αυτούς τους πλειοδότες. Η Σίσι δεν μπορούσε να έρθει λόγω της δουλειάς της μαμάς μου, τουλάχιστον το είπε όταν της το είπα πριν από μια εβδομάδα. Αλλά όταν βγήκε για να μην με ξαναβάλει μόνη, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και τη Νίσα. Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες του διαγωνισμού, δεν αποδείχθηκε τόσο υπερβολικός αγώνας, αλλά κατάφερα να έρθω δεύτερος. Ήταν ένα τέταρτο έως επτά περίπου όταν έφυγα από την αίθουσα. Το αίμα της μητέρας μου έβρασε για τη Νίσα. Όταν επέμενε να δειπνήσει, η Νίσα, που πήρε άδεια από την οικογένειά της, ήρθε στο σπίτι μας. Ήταν η πρώτη φορά που έφερα σπίτι μια φίλη όταν η σχέση μας δεν είχε καν ονομαστεί.
Πιάσαμε Τη Μητέρα Μου Στην Πρώτη Μου Ιστορία Σεξ
Ενώ η μητέρα μου ζεσταίνει τα υπολείμματα από χθες στην κουζίνα, ο πατέρας μου δεν είχε φτάσει ακόμα. Πήγαμε στο δωμάτιό μου μαζί. Υποτίθεται ότι έκανα μια περιήγηση στο σπίτι, αλλά ήθελα να είμαι μόνος με τη Νίσα, η οποία είχε διπλασιάσει τα επίπεδα τεστοστερόνης μου από το πρωί. Ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι.
Τι μέρα, είμαι τόσο κουρασμένος.
Ήταν πραγματικά υπέροχο. Δεν έχω περάσει τόσο καλά εδώ και πολύ καιρό…